Nyai Hiran

Nyai Hiran hik arok huang ah kani’ ngomosai urun tahkan urun langit nai. Jadi’ iyok bodoa. Pengohpah ah, dalam doa ah rih tokabul lehke doa ah rih. Tohkak Sahavung tahkan rangit diang nai rih. Koturui iyok navui rang bojah inun kan, iyok maner ah arop cok ahkan ngomosai Sahavung. Sahavung tohkak nokuh pindak, turush ngisok ah. Umbot iyok ngisok rang syarat ah, secara ratah ramai ah rih, sarang tahpih, rang rasung, rawai, cuhkup noh alat ngisok konoi ka’ naih, cuhkup uraish. Jadi’ beraang ondo ihcok tuh, ihcok ngeromik konoi bih, Sohavung nyavot izin burik nokuh kayangan.

“Jadi’ akhuk tuh rih burik nohkuh diang nai.”

“Ihtok dih hojanji’ kopihtuk ondo,” neing Inang Nyai Hiran tuh rih, “Ihkai kanik nyahkik ihkok, tahpi ihtok hovoi korejak nuk danum pindah hik, koturui ihkai yam tai kai nuhkat nuk langit diang rih. Koturui ihkai tuh yam arok dahpat cahkat anai karena ihkai tuh wash jatah danum pindak tuh. Ihkam touk mosuruh, tohkak nokuh danum pindak tuh.”

“Eh, touk, yam mai.” hioi Sohavung.

Jadi’, umbot kuman borum, Sohavung burik nai, nuhkat nokuh diang nai. Hatin Toravang “Higai Bitang” neing urun dih. Nuk langit diang nai, jadi’ Sohavung ngohavot umbak inai amai ah rih janji kopihtuk.

“Inun aoh,” hien Ohkok Inai Mangut, inai Sohavung,”Ngindoi ijok huang muk rih.”

Jadi’, cok ondo, kuh koduo’, ketoruk, koohpat, korimok, koonom.

“Haih,” hien Inang Sohavung,”ihtok tuh havoi siap-siap nai, ihtok cok ahkan tohkak nokuh danum pindak nai hik. Havoi ngorasih nah rang Toravang Higai Bitang tuh hik haih tok havoi tohkak nohkuh danum pindak.”

Jadi’, tahkan ondo koonom hik nah idok moratash dorang kan omin dok hik. Dolang ulak manuk, rang paroi boyah rok. Boyah jok, kongihpoih ah nu lubang sorihpik kohayon ponang hik. Urak ah hik kohayon inang tihkang hik, kavui ngiposh ah baang puaish, rang manuk kongiposh nuk baang lamut ah. Lengkap uraish neh rang hahpan pokayan dok takhan danum diang nai cok akan omin dok jok oh. Jadi’ hocok kan kopihtuk,

“Hash, tok tuh turak nai!” hien Kok Nyai’ Mangut.

“O’ok!” hein dok.

Idok kuman borum horuk. Umbot kuman borum, havun dok ngupur arop dok. Umbot nokupur arop dok, tahkan anai jok oh idok turak nai. Ang cok Hacik, ang cok Songumang Hirang, ang cok Sokurun, Komandai, Horing, turak uraih noh idok cok okop ihcok koluarga jok. Okop dok Korimoi jok bokorekai idok cok kan turak uraish.

Jadi’ idok cok kan turak ondo ijo’ havoi siap uraish. Havoi borokonokng nai irok cok havoi hahpan Toravang Hirai Bitang tuh jok, tohka’ nohkuh Danum Pindak. Hopong dorok poh. Mot dolong hopong.

“Naeh se urak muk nih, cok sonyiap me tahkan diang nih?” hein Inang Nyai Hiran tuh.

“Eh, eam arok Minak,” hein Sohavung,”ihi’ ak! (kavui nguhkoi tahkan puaish jok, ihi’ anak urak kohayon inang tihkang hik kaak).”

“Naeh se nak boyah me?” kisok Inang Nyai Hiran.

“Boyah cok kotuhkat hayon ponang hik kak. Kavui anak manuk hik  kohayon ihking kak. Umbot ijok ‘nok dorang kain, rang tipung tombacang jok ngiposh ah tuh. Waish lengkap uraih sekaron ang ihi’.” hien Sohavung.

“Eh, yam arok noh kam cok danum diang cok nguan gavin mik daro mokiak ihkei danum pindak hik. Daro ngenyeak ngonyihkak ihkei. Naeh se cok anak urak me hik hajon beravo kak korihik ngiposh bang torung. Boyah me cok colihpik kak. Cok naeh se tok kan kumai ah! Barang ka’ ‘tok korihik eh tuh! Yam jadi’ noh tok ah! Rang tukuh lengkap uraih tahkan diang nai ihkam ngoni ah! Jam hik noh tok barang dih. Kam hik yarok duon mik kan ngarat anak kuk!” hien Inang Nyai Hiran.

“Eh, yam arok aoh. Ngindoi cok barang, barang noh! Touk kam nohtok ah!” hien Kok Inang Mangut tuh.

Konuhkoi ah ahkai tuhtup ah tuh. Havoi nguhut urak cok hayon beravo. Konotinop ahkai. Yurush nyohohpun iyok jok noh ngundokng unuk mokorajak nai. Monyadi’ badak. Boyah rih tonusuh ahkai nuk tamun puruk anan rih. Ijok noh cok hatai hayai tohorong nuk barash nabun nyiring Monyakat nai. Turush monyadi’ barash. Manuk ah rih konorivuish kai, jok noh cok ngundokng nuk mokorayak nai.

“Anai kundokng ah, korash ihkam nohtok nuneng ah.” Hie ah.

Rang daun ihtik jok ah konoravuh ahkai ah. Jok noh cok tahkan Panekasan, bohkam nyiring booi tuh puun ihtik uraish ahkan bukuish barik rih.

“Hmh!” hien Songumang ngotinop ketahan Hacik. Ketahan Hacik jok dungo’-dungo’ koro ah. Hien Hacik hik turush sonyehpak ah nokuh danum nah kak.

“Hmmh! Iyei jok nohtok ketahan hacik ihi’ havun ah, ahkan borum senang piosh iyok!” hien Songumang.

Ang Songumang tuh rih konotuit ahkai tukuh songumang anan.

“Jadi’ ihtok hik ah barang nah ahkan hosange. Yam arok kocuhcuk tok nuk danum pinak mak danum diang dih!” hien Inang Nyai’ Hiran.

“Ah yam,”hien Kok Inang Mangut,”ngindoi korihik cara me, ke diang hik eh yam arok duok taoruk haoh. Barang kah nai!”   

Kanik noh idok hik eh, turush balang ka nai. Ijok nah nyiring rang tukuh Songumang, rang cok rivung, kahat arok uraish anan. Jok noh cok kotuui ah dolang koraja’ tahkan diang anai jok. Unuk anan noh tavai divung nyiring ihik nuk urun ngoramat ah cok nohkak rang cahui hajat unuk urun bohajat boniat tuh hik.

(narasumber: kakek Temak)